004 Το αψέντι
Σκουπίζεις την σκόνη από το μπουκάλι και πίνεις την πρώτη γούλια. Αρχίζει να σε κυριεύει η πίκρα του αψέντι και νιώθεις μια έντονη ζαλάδα. Αφήνεις το το μπουκάλι προσεκτικά και κάθεσαι στο πάτωμα ανίκανος να κάνεις οτιδήποτε κοιτώντας τον τοίχο. Ο ρυθμός των αστραπών γίνετε όλο και πιο γρήγορος αλλά πλέον δεν μπορείς να τις ακούσεις, οι φιγούρες στον τοίχο γίνονται πιο καθαρές τόσο που είναι σαν να βλέπεις ταινία σε παλιό κινηματογράφο. Οι σκιές περιγράφουν στον τοίχο της σοφίτας κάποιον να παλεύει με ένα παράξενο πλάσμα με πόδια ζώου και φτερά στην πλάτη. Νιώθεις εντελώς αδύναμος για να φύγεις από το δωμάτιο και είσαι περιορισμένος ανάμεσα από δυο επιλογές.
